Urodzony w 1944 r. w Białymstoku. Złotnik mieszkający w Sandomierzu. Obok biżuterii artystycznej, wykonuje też małe formy rzeźbiarskie i przedmioty sztuki użytkowej. Od 1972 r. czynny zawodowo - mistrz złotniczy. W 1972 r. wprowadził krzemień pasiasty do polskiej, jak i światowej biżuterii. Przez dwa lata projektant biżuterii w Wiedniu. Pomysłodawca i współorganizator (z Muzeum Okręgowym w Sandomierzu) warsztatów złotniczych pn. Krzemień pasiasty - kamień optymizmu. Od 1993 r. Członek STFZ. Zaproponował nazwanie Sandomierza „Światową Stolicą Krzemienia Pasiastego” i czynnie się do tego przykłada. Współautor Festiwalu krzemienia pasiastego – kamienia optymizmu. Pasjonat krzemienia pasiastego.
Autor ponad 20 wystaw indywidualnych, uczestnik kilkudziesięciu zbiorowych. Ekspozycje biżuterii z krzemieniem pasiastym w różnych miastach Europy oraz Azji (Indie, Chiny). Wielokrotnie nagradzany. Prace w siedmiu muzeach Polski, trzy prace w zbiorach Watykanu, jedna w międzynarodowej kolekcji Galerii Sztuki w Legnicy, kilka prac w kolekcji Magdaleny Kwiatkiewicz (Galeria Yes). Autor projektu i wykonawca łańcucha ceremonialnego burmistrza miasta Sandomierza. Zainteresowania – ogród, jazz, fotografia – członek ZPAF. W wolnej chwili – po dwunastu latach starań o zezwolenie – zakotwiczył niebo na Rynku w Sandomierzu.
Moja fascynacja krzemieniem pasiastym trwa od 1972 roku, kiedy postanowiłem wprowadzić go do biżuterii. Mam bardzo osobisty odbiór tego kamienia. Biała zamknięta bryła (konkrecja) o bardzo organicznej formie, trzymana w dłoniach wyraźnie oddziaływuje na mnie energią. Mam wrażenie trzymania czegoś, co chce eksplodować. Nie potrzeba dużej siły, aby tą energetyczną równowagę zaburzyć. Kiedy konkrecja pęka uwalniając bardzo ekspresyjną formę, okazuje się, że ten uładzony zewnętrznie kamień ma bardzo dynamiczne wnętrze. Ten dynamizm przejawia się nie tylko formą, ale i światem barw, a także szlachetnością kompozycji kolorystycznych.